طراحی مدارس و کودکستان ها + ضوابط و استاندارد ها

تحصیل: در مدارس

مدارس و کودکستان ­ها می­توانند برای سنین مختلف تدارک دیده شوند که بستگی به سیاست مدرسه یا مقامات محلی دارد. انواع مدارس و تعداد آنها در سال ۱۹۹۸ در شکل ۱ نشان داده شده است. بیش از ۹۰ درصد دانش آموزان انگلیسی تحت حمایت مقامات آموزش محلی (LEA)، مدارس خودگردان (GM)، مدارس داوطلبانه (آزاد) تحت کنترل و کالج­های فنی شهری (CTM) مشغول به تحصیل هستند. مدارس ویژه، مدارس تخصصی همانند کالج­های زبان و مدارس شبانه روزی در دسته­بندی فوق قرار می­گیرد. بیشتر مدارس شبانه روزی مستقل هستند.—-طراحی مدارس

تاریخچه

قانون تحصیل انگلستان به سال ۱۹۴۴ دارای سه مرحله مشخص است: ابتدایی، دبیرستان و تحصیلات عالیه. این قانون ایجاد کودکستان­ها را ضروری می­داند و سن ترک مدارس را ۱۵ سال اعلام کرد که بعداً تغییر پیدا کرد و این به معنای افزایش مکان به واسطه عملیات سرپناه و افزایش سن مدرسه بود (HORSA).

اولین مدارس روستایی در انگلستان دارای یک عال مرکزی بود که به تمام کلاس­ها دسترسی پیدا می­کرد. در سال­های اولیه این قرن، ماهیت ناسالم مدارس روستایی منجر به پیشنهاداتی در خصوص تهویه مطبوع، روشنایی، موضوع بهداشت و ظهور مدارس در هوای آزاد شد و به تدریج مدارس شروع به گسترش کردند.

پس از جنگ جهانی دوم، ساخت قطعات کارخانه­ای جهت تامین تقاضا ضرورت پیدا کرد و از اواخر دهه ۱۹۴۰ تا اوایل دهه ۱۹۷۰ از ساختمان­های صنعتی استفاده می­شد. مطرح شدن قانون سن ترک مدارس از ۱۵ سال به ۱۶ سال در سال ۱۹۷۱ افزایش یافت که منجر به افزایش دانش­آموزی و افزایش برنامه­های ساختمان سازی شد. در دهه ۱۹۶۰، نواحی گردش، کاربرد مضاعفی در نواحی آموزشی پیدا کرد و منجر به برنامه­ریزی­های دقیقی شد. استفاده از چنین نواحی با دشواری رو به رو شد چون هال مرکزی مدارس حدود ۱۰۰ سال قبل در مدارس ساخته شده بود. نور و تهویه طبیعی اغلب در طرح مدارس تدارک دیده می­شد.

تا دهه ۱۹۸۰ بسیاری از مقامات محلی آموزش و پرورش به فکر مدارس مجتمعی و کاهش مکان مدارس افتادند. تحت قانون تحصیلی سال ۱۹۸۸، کالج­های فنی و مدارس خودگردان (GM) مطرح شدند و تا سال ۱۹۹۵، بیش از ۱۰۰۰ مدرسه (غالباً دبیرستان) به صورت خودگردان تحت سرمایه گذاری مستقیم آژانس سرمایه گذاری مدارس (FAS) به وجود آمدند. از سپتامبر ۱۹۹۹، تمام مدارس تحت حمایت جزء این سه گروه بودند: مدارس شهری (یا مدارس تحت نظر مقامات محلی)، مدارس خیریه یا خودگردان و مدارس داوطلبانه آزاد.

سیستم تحصیلی در انگلستان و ولز

برنامه آموزش ملی در قانون اصلاحات آموزشی سال ۱۹۸۸ در سطوح مختلف گنجانده شده است (به شماره ۳ مراجعه کنید). تمام مدارس تحت حمایت می­بایستی برنامه آموزش ملی را تدریس کنند که سن تحصیل اجباری ۵ تا ۱۶ سال را به چهار گوره اصلی (KS) تقسیم می­کند.

همانطور که جدول صفحه قبل (شماره ۱) نشان می­دهد، گروه­های KS1 و KS2 شامل سنین ابتدایی ۱ تا ۶ سال هستند که همچنین شامل کلاس­های آمادگی ۴ تا ۶ سال می­شود. گروه­های KS3 و KS4 شامل سنین دبیرستانی ۱۲، ۱۳ و گاهی ۱۴ ساله است. گروه آمادگی گاهی از ۵ سال شروع می­شود.

تحصیل در کودکستان

کودکستان­ها شامل کودکان ۴ تا ۶ سال است (تحت قوانین جاری). عملاً، بخش مهمی از آنها در کلاس­های رسپشن (پذیرایی) هستند. ولی بقیه کودکان در کلاس­های مهد مربوط به مدارس ابتدایی و کودکستان­های مجاز و دیگر سازمان­های پیش دبستانی از قبیل گروه­های بازی و مراکز نگهداری روزانه (مهد کودک یا شیرخوارگاه) شامل کودکان ۲ تا ۴ ساله و حتی بالاتر می­باشند. مهد کودک­ها تحت نظارت دولت اقدام به فعالیت­هایی در راستای آموزش مطلوب می­کنند که می­توان از توسعه مهارت­های فردی، اجتماعی، فیزیکی و خلاق نام برد. افراد چهار گروه (شماره ۳) در انگلستان و ولز مشغول به یادگیری دروس ریاضی و علوم هستند. برنامه ریزی آموزشی آنها بر اساس کل زمان آموزش در مدارس انگلستان است.

قوانین و دستورالعمل­های طرح­های فعلی

شاخه ساختمان سازی و معماری (A & B) وزارت آموزش و پرورش، بولتن قیمت­های ساختمان سازی (BB) را جهت راهنمایی افراد مشغول در کار طراحی مدارس جدید یا مدلسازی آنها منتشر می­کند که اساس مشورت این بخش از کتاب است و چنین بولتن­هایی به عنوان مرجع شناخته می­شوند.

BB82 (دستورالعمل­های ناحیه­ای برای مدارس)

این بولتن دستورالعملی را به خصوص نواحی ناخالص انواع مدارس در بخش مدارس تحت حمایت از نظر سن و تعداد (NOR) ارائه می­کند. نواحی مناسب برای فضاهای آموزشی و زمین­های مدارس بر اساس تحقیقات A & B نیز ارائه می­شود. با استفاده از حدود ناحیه، ناحیه ناخالص (سطح زیربنای ناخالص) باید تأمین کننده نیازهای خاص مدرسه، برنامه­های آموزشی، فضای آموزشی، منابع قابل دسترس و محدودیت­های مکانی باشد. تحلیل برنامه آموزش باید مشخص کننده نیازهای فعلی و دقیق مدرسه و تغییرات احتمالی در آینده باشد. در مدارس فعلی، دستورالعمل­های BB82 بر اساس NOR و برنامه آموزشی نشان می­دهد که اگر یک مدرسه به ساختمان­های بیشتری نیاز داشته باشد، تجدید مدارس مناسب می­باشد. استانداردهای ناحیه­ای به واسطه محدودیت­های مکان­ها یا ساختمان­های فعلی یا سرمایه­گذاری مقامات محلی افزایش می­یابد.

مقررات ساختمان­های آموزشی مدارس (SPR_۸) به سال ۱۹۹۹

استانداردهای مشخصی وجود دارد که مدارس فعلی و در حال تاسیس بایستی از قوانین آنها پیروی کنند. این قوانین جانشین مقررات قبلی می­شوند که حداقل نواحی آموزشی (MTA) را مشروط می­ساختند ولی الزامات آنها بدین طریق ادامه می­یابد:——طراحی مدارس

• تسهیلات مدارس شامل دستشویی، اسکان پرسنل و پزشک
• اسکان در مدارس شبانه روزی
• نیازهای ساختاری، سلامتی، ایمنی و محیطی
• حداقل نواحی بازی

به طور کلی، مدارس تحت حمایت از پیروی کردن از قانون ساختمانی سال ۱۹۸۴ و مقررات ساختمانی معاف هستند. ساختمان مدارس جدید در بخش دولتی بایستی از استاندارهای ساختمان سازی وزارت آموزش و پرورش تبعیت کنند. بررسی و اصلاح استانداردهای ساختمان سازی به سال ۱۹۹۷ در راستای نیازهای مقررات ساختمانی می­باشد. مورد استثنای مهم همانا بولتن ساختمانی شماره ۸۷ است که شامل مواردی همچون صدا، روشنایی، تهویه مطبوع، گرمایش، آب و انرژی است.

همچنین تغییرات کوچکی نسبت به آتش (B)، پلکان (K) و دسترسی افراد ناتوان (M) وجود دارد که موجب هدایت طرح می­شوند. مدارس مستقل و مدارس غیر حمایتی تحت پوشش استانداردهای ساختمان سازی وزارت آموزش و پرورش نیستند ولی بایستی از قانون ساختمان سازی سال ۱۹۸۴ و مقررات جاری ساختمان سازی تبعیت کنند. مدارس ویژه غیر حمایتی بایستی مورد تایید وزارت کشور قرار بگیرند.

انتظار نمی­رود که معافیت مدارس تحت حمایت از پیروی از قانون ساختمان سازی چندان ادامه پیدا کند. بایستی طراحان همواره مقررات جاری را در شروع فرآیند طراحی مدنظر داشته باشند.

زمین­های بازی – میادین بازی مدارس تحت مقررات کشوری هستند و بایستی مجوز از وزارت کشور داشته باشند.

مهد کودک­ها – مهدکودک­ها با کودکان کمتر از ۸ سال بایستی از الزامات قانون کودکان به سال ۱۹۸۹ پیروی کنند که حداقل مساحت ۲.۵ متر مربع را برای هر کودک توصیه می­کند.

مدارس شبانه روزی – بیشتر مدارس شبانه روزی تحت بازرسی دائم واحدهای خدمات اجتماعی قرار دارند. تعداد بازرسی­ها و هیئت بازرسی متناسب با نوع مدرسه فرق می­کند. حداقل ناحیه و دیگر استانداردها در مقررات ساختمان­های آموزشی گنجانده شده است که دارای نیروی ثابت در چنین مدارس می­باشند که به عنوان معیار بازرسی محسوب می­شوند.

یکپارچگی نیازهای خاص تحصیلی (SEN) – از زمان مقررات سال ۱۹۸۱، یکپارچگی دانش­آموزان با نیازهای خاص تحصیلی در مدارس بهبود یافت که در سال ۱۹۸۴ در دستورالعمل بولتن BB61 گنجانده شد.

انواع فضا

ناحیه ناخالص (سطح زیربنای ناخالص) ساختمان مدارس شامل ناحیه آموزشی و ناحیه غیر آموزشی است. ممکن است تسهیلات دیگر برای استفاده غیر مدرسه­ای از قبیل نواحی شهری در نظر گرفته شود. به عنوان یک قانون کلی، ناحیه مدارس به صورت ۶۰ به ۴۰ بین ناحیه آموزشی و ناحیه غیرآموزشی تقسیم می­شود ولی در عمل، محدودیت­های موجود باعث تغییر این نسبت می­شود. در بیشتر مدارس و مهد کودک­ها این تقسیم به صورت ۵۰ به ۵۰ است.

ناحیه آموزشی

در مدارس ابتدایی، دانش­آموزان بیشتر وقت خود را در ناحیه آموزشی (کلاس درس) می­گذرانند. بعضی از فضاهای تخصصی به صورت زمان­بندی شده مورد استفاده دانش آموزان قرار می­گیرد. در دبیرستان­ها، بیشتر فضاهای آموزشی به صورت زمان­بندی شده مورد استفاده قرار می­گیرند. بایستی مدارس یک کتابخانه داشته باشند.

تحلیل برنامه آموزشی جهت محاسبه تقاضا برای فضاهای آموزشی زمان­بندی شده مدارس بر اساس برنامه پیشنهادی مورد استفاده قرار می­گیرد. این محاسبات که در بولتن BB82 تشریح شده­اند، برای ارائه تأثیرات موازنه برنامه آموزشی بایستی میزان پرسنل، بزرگی گروه آموزش و موضوع­های تدریس و تعدا فضای مورد نیاز در نظر گرفته شوند. با مشخص شدن تعداد فضاهای زمان­بندی شده آموزشی، نواحی غیر آموزش و زمان­بندی نشده مدارس در نظر گرفته می­شوند تا ارائه­گر یک زمان­بندی را برای ساختمان مدارس جدید و ارزیابی نیازهای فضای آمورشی متناسب با تغییرات برنامه آموزشی و تعداد ثبت­نام ارائه می­کند. اینگونه زمان­بندی­ها بر اساس یک تحیلی ساده از برنامه آموزشی هر مدرسه زمینه را برای نیازهای برنامه آموزشی ملی فراهم می­کند. تعداد فضاهای آموزشی مدارس به واسطه تغییر در درصد زمان آموزش و تعدا گروه­ها فرق می­کند. اندازه گروه کلاسی مدارس، ۳۰ نفر است. اندازه کلاس­ها در مدارس مستقل و دبیرستان­ها غالباً کوچکتر است.

ناحیه آموزشی

ناحیه غیر آموزشی شامل ۶ گروه است:

1. اسکان پرسنل: اسکان پرسنل شامل دفتر رئیس، فضای دفاتر اجتماعی و کاری پرسنل و دفاتر اضافی پرسنل، اطاق کار متناسب با نوع و اندازه مدارس، قسمت­های اجرایی شامل پذیرش، دفتر اصلی، بخشی پزشکی (MI)، دستشویی و حمام پرسنل است. تعداد توالت و دیگر تسهیلات با توجه به مقررات محل کار (سلامتی، ایمنی و رفاهی) سال ۱۹۹۲ فرق می­کند. دفتر رئیس در حدود ۱۰ الی ۱۴ متر مربع است که در مدارس دبیرستانی به ۳۰ مترمربع هم می­رسد. فعالیت­های اجتماعی و کاری پرسنل در یک فضا قابل دسترس است ولی به تدریج از یکدیگر جدا می­شوند.
2. دستشویی و کمد دانش آموزان: دستشویی و انبار دانش­آموزان شامل لاکر یا کمدهای کت و کیف و امکانات بهداشتی دانش آموزان طبق مقررات ساختمان­های آموزشی مدارس است. این امکانات شامل توالت (یک توالت برای هر ۲۰ دانش آموز با سن بیش از ۵ سال با یک توالت برای هر ۱۰ دانش آموز با سن کمتر از ۵ سال)، حمام و سینک است که تعداد آنها در مدارس مختلف فرق می­کند.
3. کمدهای آموزشی: کمدهای آموزشی برای نگهداری کتاب، مواد، تجهیزات و کارهای تولیدی دانش آموزان به کار می­روند. همچنین چنین قسمت­هایی برای بخش­های فناوری و علوم در دبیرستان­ها وجود دارد.
4. تسهیلات تدارک غذا: اینگونه تسهیلات از نواحی غذاخوری، آشپزخانه و انبار آشپزخانه تشکیل می­شود. بسیاری از مدارس ابتدایی اکنون از این تسهیلات برای پختن غذا و گرم کردن غذا استفاده می­کنند. نواحی غذاخوری در بخشی از روز فعال هستند که گاهی در کلاس­ها سرو می­شود.
5. فضاهای مستخدمین: اینگونه فضاها شامل اتاق مراقب، انبار نگهداری تجهیزات، اطاق نظافتچی و انبار نگهداری اقلام با ارزش، اوراق امتحانی، اطاق بویلر آبگرم و اطاق نگهداری سوخت است.
6. گردش و پارتیشن­ها: قسمت­های گردش شامل کریدورها، پلکان­ها، سرسراها و مسیرهای مشخص گردش در نواحی آموزشی باز، دیوارهای محصور، نواحی چمن کار است که بستگی به طرح مدرسه دارد. بنابراین لازم است که از فضاهای کریدورها نهایت استفاده را ببریم زیرا مورد استفاده گروه­های مختلف کوچک قرار می­گیرد. عرض حداقل ۱.۸ متر در کریدورها معمول است که این اندازه در کریدورهای کلاس­ها به ۱.۲ متر کاهش می­یابد. بولتن­ BB82 چنین وضعیتی را شامل دبستان­ها و دبیرستان­ها می­داند.—–طراحی مدارس

تسهیلات شهری

یک مدرسه قادر است تنوعی از تسهیلات شهری را در خود جای دهد که می­تواند یک مکان ساده ملاقات یا تمهیدات گسترده ورزشی باشد. در بعضی از مکان­ها به ویژه در مناطق روستایی و بعضی از جوامع شهری، مدرسه محلی می­تواند تنها مکان مناسب جهت هر گونه فعالیت و دیدار باشد. جوامع شهری از تسهیلات گوناگون، از قبیل تالارهای ورزشی بهره­مند هستند. گاهی تمهیداتی همچون سیستم­های امنیتی و گرمایش ضروری می­باشند. که خصوصاً برای قسمت­هایی همچون ورودی­ها، پذیرش و دفاتر حائز اهمیت است. اکنون یک گرایش به سوی گسترش فعالیت­های عمومی خارج از مدرسه به وجود آمده است که در طی ساعات مدرسه انجام می­شوند.——طراحی مدارس

مدرسه کودکان ویکتوریا واقع در Sandwell (شماره ۴ و ۱۸) – این مدرسه دارای یک مرکز خدمات رسانی چندگانه در یک قسمت از مدرسه است. در صورت عدم استفاده مدرسه از چنین مرکزی، مقامات محلی می­توانند از آن جهت حمایت از تحصیل و آموزش بزرگسالان استفاده کنند. همچنین از آن می­توانند به طور مستقل برای فعالیت­های روزانه مدرسه استفاده کرد. تسهیلات ملاقات باعث تشویق و شرکت والدین در امور مدرسه در ساعات مدرسه و حتی پس از ساعات مدرسه میشود. معمولاً پیشرفت کودکان از گروه­های بازی در مهد کودک­ها آغاز می­شود.

آکادمی جدید نیولیث واقع در اسکاتلند (۵) – این آکادمی دارای تمهیدات شهری است که با تمهیدات مدرسه­ای ترکیب شده است تا استفاده کامل از تمام تسهیلات را فراهم سازد. بنابراین شناخت چندگانه اینگونه تمهیدات امکان­پذیر نیست. ناحیه کتابخانه به عنوان یک تسهیلات با دسترسی مشترک برای استفاده عموم و مدرسه، مطالعه خصوصی و یادگیری آزاد طرح­ریزی می­شود. در زمان توسعه و تحول از مدرسه به مراکز تفریحی و یادگیری شهری، ساختمان مدرسه بایستی:

• گرم و مطلوب باشد و فاقد ظاهر سازمانی باشد
• به راحتی قابل مشاهده باشد و شناخته شود
• احساس غرور برای استفاده کنندگان آن به وجود آورد (به واسطه طرح و کیفیت آن)
• یک ساختمان عمومی باشد——طراحی مدارس

الگوی خیابان­ها و طرح قسمت­های خرید از اواسط قرن ۲۱ تاکنون رو به توسعه نهاده است که می­تواند یک طرح شفاف را به وجود آورد.

نیازهای تحصیلی خاص (SEN) دانش آموزان در مدارس معمول

سالهاست که دانش آموزان با نیازهای خاص در مدارس معمول حضور یافته­اند ولی اخیر تعداد مشکلات رو به افزایش نهاده است. گاهی از مدارس خاص برای چنین دانش آموزانی استفاده می­شود ولی دانش آموزانی که مشکلات شدید یادگیری (SLD) و یا مشکلات چندگانه یادگیری (PMLD) دارند، اکنون در مدارس معمول حضور پیدا می­کنند. بعضی از مقامات مسئول درصد تهیه مدارس همسایه هستند که هر یک نیازهای خاص را در مدارس خود فراهم می­کنند که می­تواند دارای منابع مشابه باشند. ترکیب نیازهای تحصیلی خاص بستگی به نیازهای مورد علاقه دارد.

برای بعضی از مدارس، مسائل نیازهای تحصیلی خاص می­تواند شامل مدیریت و برنامه زمان بندی باشد ولی برای مدارس دیگر، ملاحظات مهم دیگری حائز اهمیت است. بر اساس نیازهای تحصیلی خاص و روش مورد علاقه، نیازهای خاص طراحی، برنامه ریزی و فضای اضافی شامل این موارد می­شود:

• فضا برای منابع و پرسنل اضافی در کلاس­های مدارس معمول
• یک پایگاه منبع
• فضای نگهداری کمک­های آموزشی و سیار
• دستشویی و تسهیلات بهداشتی اضافی
• تسهیلات پزشکی اضافی
• فضای کار، پارکینگ و نگهداری برای پرسنل پشتیبانی و آموزشی و متخصصین
• تجهیزات اضافی ICT

پایگاه منبع نیازهای تحصیلی خاص – معمولاً فضای یک یا دو کلاس کوچک مناسب می­باشد که بستگی به تعداد دانش آموزان دارد. اساساً آنها باید در قسمت مرکزی مدرسه واقع شوند.——طراحی مدارس

دسترسی و فرار – دسترسی کامل عملیاتی به برنامه آموزشی و استفاده دانش آموزان از آنها ضروری می­باشد که شامل تمهیدات تخصصی، نواحی ناهار خوردی و فعالیت­های اجتماعی است. جدول زمانبندی و مکان چنین نواحی به قسمت­های قابل دسترس ساختمان می­تواند بر مسائلی از قبیل ساختمان­های چند طبقه بعضی از دبیرستان­ها غلبه کند.

بایستی توافقات مناسب برای دانش آموزانی که قادر به فرار از طبقات فوقانی نیستند، اتخاذ شود که اساساً یک مسئله مدیریتی است و بایستی به دانش آموزان اجازه دهد در پلکان­های فرار انتظار بکشند.

تسهیلات بهداشتی – برای بیشتر دانش آموزان، تسهیلات بهداشتی گسترده ضروری می­باشد که می­توان از نواحی بهداشتی حمام و تعویض لباس نام برد. همچنین ممکن است به رختشویخانه و مکان­های خاص دورریزی مواد زاید نیاز داشته باشیم. اینگونه تسهیلات در بولتن BB77 ارائه شده است.

نواحی خروجی – دانش آموزان معمولاً با ماشین­های شخصی، تاکسی و اتوبوس رفت و آمد می­کنند. وجود مسیرهای گردش امن و کافی برای وسایل نقلیه ضروری است.

تسهیلات دیگر – تسهیلات دیگر تحت عنوان «مدارس خاص» مورد بررسی قرار می­گیرند.

ملاحظات محیطی– دانش آموزان با نیازهای تحصیلی خاص دارای نیازهای خاص از قبیل درجه حرارت، روشنایی و صدا هستند (بولتن BB87). بولتن BB61 دستورالعمل­های بیشتری را در این زمینه ارائه می­کند. هرچند این بولتن در سال ۱۹۸۴ منتشر شده است ولی هنوز کارآیی دارد.

مدارس شبانه روزی

بنا به دلایل زیاد، ممکن است دانش آموزان برای چندین شب درهفته یا در تمام سال در مدرسه اقامت کنند. تمهیدات مدارس شبانه روزی در سالهای اخیر تغییر یافته است که شامل استانداردهای بهتر و یک محیط شبیه به خانه است.

خانه­ های شبانه روزی – خانه­های شبانه روزی بر اساس بزرگی و اندازه با یکدیگر تفاوت دارند. اینگونه خانه­ها ممکن است در مکان اصلی مدرسه و گاهی در یک مکان جداگانه باشند ولی مهم است تا مطمئن شویم که تمام خانه­ها دارای راحتی و آسایش باشند. برای جلوگیری از هر گونه سوء استفاده و تسهیل تظارت، اطاق­ها از یکدیگر مجزا می­باشند. به خاطر کوچکی چنین خانه­هایی و نیازهای پزشکی و تحصیلی بیشتر بزرگسالان، بسیاری از مدارس خاص نیازمند استانداردهای بهتری نسبت به مدارس معمول هستند. تمهیدات خاص بر اساس نوع برنامه ریزی، خدمان، انبارها، تجهیزات و مبلمان فراهم می­شوند.

مکان­های خواب – دانش آموزان بر اساس شرایط سنی در مکان­های خواب طبقه بندی می­شوند. در خانه­های مختلط، بایستی اطاق خواب­ها بر اساس جنس تقسیم بندی شوند. به خاطر عوامل مهم سنی، تعداد محصلین شبانه روزی در یک اطاق خواب و بزرگی اطاق خواب بر اساس سن محصلین صورت می­گیرد. فضاهای خواب جنبه شخصی برای دانش آموزان دارند که علاوه بر نگهداری لباس و دیگر متعلقات دانش آموزان، بایستی دارای قفسه، میز و صندلی و تخته باشند.——طراحی مدارس

نواحی تفریحی و اجتماعی (شماره ۶) – نواحی تفریحی و اجتماعی بخش مهمی از زندگی دانش آموزان شبانه روزی است. بایستی یک انتخاب نسبت به فعالیت­های قابل دسترس فردی یا گروهی وجود داشته باشد. چنین مراکزی با شرایط سنی مختلف بایستی دارای نواحی تفریحی و اجتماعی مجزا برای دانش آموزان جوانتر و بزرگسال­تر باشد. هرگونه فعالیتی برای دانش آموزان روزانه بایستی از دانش آموزان شبانه روزی جدا باشد. برای خانه­های شبانه روزی یک ناحیه تفریحی، اطاق­های آرام اجتماعی، اطاق تلویزیون، اطاق سرگرمی، اطاق رایانه، کتابخانه و نواحی تفریحی برای دانش آموزان فراهم سازند.

تسهیلات کمکی – در بعضی شرایط، اینگونه تسهیلات در مدرسه اصلی یا خانه­های مشترک ایجاد می­شوند. مقررات ساختمان­های آموزشی مدارس حداقل نیازهای ضروری را مشخص کرده است. نیازهای اصلی عبارتند از تهسیلات بهداشتی، پزشکی، آشپزخانه، ناهارخوری، دسترسی به تلفن، دستشویی، رختکن، اطاق لباس و انبار. تهیدات ضروری بستگی به محیط برنامه آموزشی، سن دانش آموزان شبانه روزی، نظارت و کمک­های غیر رسمی دارد. مدارس خاص اغلب نیازمند تمهیداتی است تا دانش آموزان بزرگتر شبانه روزی را برای زندگی مستقل آماده سازد که می­تواند شامل مهارتهای یادگیری از قبیل پخت و پز، شستن لباس و مرتب کردن اطاق خواب باشد.——طراحی مدارس

مسائل طرح ساختمان

راهبرد برنامه­ریزی: مبلمان و تجهیزات (F & E)

اندازه و شکل یک فضا بر طرح یک اطاق تأثیرگذار است. یک شکل منظم بدون دندانه معمولاً برای طراحی ساده­تر است. خصوصاً اگر شامل تجهیزات و مبلمان بزرگ باشد. یک اطاق با تناسب ۱:۱ و ۱:۱.۳ زمینه را برای تمهیدات گوناگون تجهیزات و مبلمان فراهم میسازد. با گسترش چارچوب برنامه­ریزی، انعطاف پذیری بیشتری برای گنجاندن فعالیت­های بیشتر ایمنی و راحتی فراهم می­شود. لازم است که احتمال موارد ذیل در نظر گرفته شود:

• قرار گرفتن سرویس­ها در دیوارهای داخلی و خارجی ولی خدمات توأم با آب فقط بر روی دیوارهای خارجی قرار بگیرند.
• حفظ حداقل سطوح کار ثابت واقع در اطراف محیط
• قرار گرفتن ماشین آلات سنگین در دیوارهای خارجی
• حفظ یک فضای مرکزی بدون تجهیزات و مبلمان ثابت
• قرارگرفتن معلم در یک موقعیت با دید مناسب نسبت به کل فضا، به ویژه قسمت ورودی
• قرار گرفتن رایانه­ها و وایت بُردها با زاویه ۹۰ درجه نسبت به دیوار پنجره جهت جلوگیری از بازتابش نور
• اجتناب از هرگونه دخیره سازی در ارتفاع هر گونه ذخیره سازی باید به صورت متحرک باشد و در صورت امکان در زیر نیمکت­ها واقع شوند تا حداکثر استفاده از فضا به عمل آید.
• دسترسی به کمدها از یک سمت
• فراهم کردن تسهیلات همچون کمد برای کت و کیف دانش آموزان——طراحی مدارس
• فراهم کردن فضای کافی در اطراف میزها، نیمکت­ها و همچنین فراهم کردن گردش کافی برای ماشین­ها و استفاده از تجهیزات و مبلمان

آماده سازی طرح تجهیزات و مبلمان برای هر فضای آموزشی در فرآیند طراحی مهم است که نیاز به مشاوره با مشاوران و استفاده کنندگان دارد. انجام هرگونه تست جهت مناسب بودن طرح ساختمان در فضای قابل دسترس ضروری است تا تصمیم برای هزینه­های بودجه­ای جهت انتخاب مکان ساختمان و خدمات گرفته شود. ضرورت دارد تا فعالیت­های خاص در هر ناحیه انجام شود.—–طراحی مدارس

تجهیزات و مبلمان خاص

تجهیزات و مبلمان متنوع می­توانند یک تأثیر مهم در ایجاد یک محیط یادگیری لذت­بخش و کارآمد داشته باشند. اینگونه تجهیزات و مبلمان باید به اندازه کافی قوی باشند. تا نسبت به استفاده شدید از بین نروند و بتوانند وظایف خود را اجرا کنند. ضد آب بودن اینگونه وسایل بسیار حائز اهمیت است. تجهیزات بازی در فضای باز بایستی دارای سطوح ایمنی باشند. اندازه مبلمان بایستی ثابت باشد. برای مثال ارتفاع صندلی باید متناسب با ارتفاع میز باشد.——-طراحی مدارس

اندازه میز و نیمکت – معمولا میزها از ارتفاع بولتن شماره BS5873 (قسمت ۱) تبعیت می­کنند که بر اساس سن و ارتفاع میانگین قد دانش آموزان است. ارتفاع­های پیشنهادی برای فعالیت­های نشستن و ایستادن در انواع مدارس در مورد شماره ۷ ارائه شده است. معمولاً نیمکت­ها دو عمق دارند: ۶۰۰ و ۷۵۰ میلی متر، عمق ۶۰۰ میلی متر فضای کافی کار را فراهم میسازد.

ولی عمق ۷۵۰ میلی متر برای فعالیت­های اصلی از قبیل IT، ویدیو و کی­بُرد مناسب می­باشد. معمولاً بیشتر میز­ها مستطیل شکل هستند. (مورد شکل ۸) و دو دانش آموز را در خود جای می­دهند.

طول یک میز که دو برابر عرض آن می­باشد که امکان یک گروه­بندی یکسان از میز­ها را فراهم می­سازد. میزهای دایره­ای، نیم دایره­ای و ذوزنقه­ای (مورد شماره ۸) گاهی در مدارس ابتدایی یک احساس نه چندان رسمی در کلاس­های درس به وجود می­آورند. میزهای مربع معمولاً برای یک یا چهار دانش آموز مناسب است. میزهای کوچک مربع شکل انعطاف پذیری بیشتری دارند ولی به راحتی از میزهای مجاور فاصله می­گیرند و یک احساس از بی نظمی را به وجود می­آورند. میزهای مربع بزرگتر به راحتی از جای خود حرکت داده نمی­شوند. ولی جمع شدن چهار دانش آموز در چهار طرف برای یک طرح رسمی مناسب نمی­باشد. میزهای دایره­ای و نیم­دایر­ه­ای برای مکان­های غیر رسمی از قبیل کتابخانه­ها مناسب هستند زیرا دانش آموزان نیاز به یک میز معین برای کارهای رسمی ندارند. میزهای ذوزنقه­ای به ویژه در اطاق­های سمینار جالب می­باشند ولی فقط دو دانش آموز در کنار یکدیگر در سمت بزرگتر میز می­توانند بنشینند.——-طراحی مدارس

واحدهای نگهداری (انبار، لاکر یا کمد) – چنین واحدهایی در ارتفاع­ها مختلف و اندازه­های ۵۰۰× ۱۰۰۰ میلی متر در دسترس می­باشند که شامل قفسه، سینی و در می­باشند. در نواحی خاص، لازم است که مکان نگهداری در قسمت زیرین نیمکت­ها جاسازی شود. بعضی از اینگونه تمهیدات به صورت چرخ­دار هستند و بایستی بگونه­ای طراحی شوند که در اطراف کلاس حرکت داشته باشند. حداکثر ناحیه دسترسی افراد (مورد شماره ۷) بر انتخاب ارتفاع کمد و مکان قفسه­ها تاثیرگذار است.

صندلی پلی پروپیلن – اینگونه صندلی­ها بر روی قاب­های فولادی نصب می­شود و معمولا توسط مدارس خریداری می­شوند زیرا ارزان و مقاوم هستند و تمیز کردن آنها راحت می­باشد. این صندلی­ها معمولاً دارای حداکثر اندازه ۵۰۰ × ۶۰۰ میلی­متر هستند. صندلی­های چوبی گاهی به خاطر مقاومتشان مورد استفاده قرار می­گیرند. صندلی­های ویدئودار قابل تنظیم به طور روزافزونی در مدارس IT متداول می­شوند.

انعطاف پذیری

فعالیت­های مدرسه­ای متناسب با روش­های آموزشی در دراز مدت تغییر می­کنند. تنها یک بخش کوچک از ساختمان­های مدرسه برای چنین اهدافی در نظر گرفته می­شود. فضاهای تخصصی از قبیل آشپزخانه­ها، تالارها و اطاق تجهیزات و پلکان دارای مکان­های ثابت می­باشند که بایستی تمهیدات لازم برای تغییرات آینده در نظر گرفته شود مکان­هایی مثل دفاتر، کلاس­های درس، آزمایشگاه­ها و قسمت­های غذاخوری بایستی طراحی برای فراهم کردن تغییرات آینده بدین قرار می­باشند. (مورد شماره ۹)——-طراحی مدارس

کالج Dianogly واقع در ناتینهام (بولتن BB72) در این کالج فنی شهری (CTC)، روش برنامه ریزی همانا گروه بندی اطاقها در اطراف یک ناحیه مرکزی بود. در سطح زمین بسیاری از فضاها توسط حائل­های متحرک یا اطاق­های اطراف قابل تقسیم هستند. یک آزمایشگاه علمی توسعه داده شده است (شماره ۱۰) که دارای میله­های مهار در ۶۰۰ میلی­متر مربع در یک شبکه جهت فراهم کردن میزهای متحرک ۱۲۰۰ × ۶۰۰ میلی­متر برای طرح­های متنوع است. تمام سرویس­ها به گونه­ای نصب شده­اند که امکان فضای آزاد کف را به وجود می­آورند.

ظرفیت ساختمان­ها برای جایگزینی فیزیکی در این کالج با استفاده از قاب­های سازه­ای، یک تفکیک یا جداسازی مشخص ساختمان را از سرویس­های ساختمان و تمهیدی برای فضای کافی برای هر گونه تغییر سرویس­ها در آینده فراهم می­سازد (شماره ۱۰). دیوارهای داخلی از سازه جدا می­باشند و استفاده از الگوی پنجره مدولار باعث تسهیل مکان­های بالقوه برای پارتیشن­های داخلی می­شود. در هر یک از کوشک­ها، فقط برج پلکان و بلوک توالت­ها دارای قاب سازه­ای فولادی هستند. تمام پارتیشن­های دیگر، ساختمان پشتبند دارند و چنانچه برای پشتبندی و عایق صدا مورد استفاده قرار گیرند، تا سقف کاذب امتداد می­یابند.——طراحی مدارس

محیط

جزئیات بیشتر طرح محیطی در بولتن BB87 ارائه شده است، یک راهبرد محیطی نگاهی دقیق به جزئیات صدا، نور، گرمایش، عملکرد حرارتی، تهویه، آب گرم و سرد و مصرف انرژی با توجه به مسئله دی اکسید کربن دارد.——طراحی مدارس

میزان CO­_۲ سالیانه (بولتن BB87) – این بولتن مقدار CO_۲ تولید شده در مترمربع از سطح زیربنای ناخالص را به واسطه مصرف انرژی محاسبه می­کند. نیازهای انرژی بایستی در مراحل اولیه طراحی محاسبه شود. میزان CO_۲ تولید شده توسط سوخت­­های گوناگون با توجه به میزان کربن تولید شده و سوخت مصرف شده ارزیابی می­شود. میزان کربن تولید شده توسط سوخت گاز ۳ برابر کمتر از سایز سوخت­ها می­باشد.

• از اشکال ساده برای اطاق استفاده کنید: اشکال مستطیلی به نسبت ۴ به ۵ و عمق ۷ تا ۹ متر.
• از دیوارهای پارتیشن غیر باربر و متحرک با رادیاتور و دیگر خدمات بر روی دیوارهای خارجی استفاده کنید.
• پنجره بندی را طراحی کنید تا امکان دیوارهای پارتیشن جدید را بین بازشوهای پنجره را فراهم سازد.
• داک (کانال) سرویس­ها را در صورت امکان از دیوارهای خارجی دور نگه دارید.
• وسایل و تجهیزات ثابت را محدود نگه دارید و برای مثال روی یک دیوار ثابت شوند
• یک فاصله معقول (۲۲ تا ۳۰ متر) را بین عناصر ثابت از قبیل پلکان و دیوارهای خارجی در نظر بگیرید.
• بازشوهای پنجره را بین عناصر با فاصله ۳ متر طراحی کنید تا تهویه و نور طبیعی را برای اطاق­های کوچک فراهم سازد.
• سرویس­ها را چنان طراحی کنید که قابل اضافه شدن یا حذف شدن باشند (درین نزدیک دیوارهای خارجی باشد.)—–طراحی مدارس

طرح آگوستیک – هدف از طرح آگوستیک این است که افراد قادر به شنیدن رسا بدون هیچگونه مزاحمتی باشند که بدین طریق حاصل می­شود:

• مشخص ساختن میزان سر و صدای زمینه، تعداد و نوع فعالیت­ها و اطاقهای مختلف.
• برنامه ریزی و آرایش فضاهای آرام و پر سروصدا، به طوری که از یکدیگر جدا باشند. عمل جداسازی از طریق ایجاد فاصله، فضاهای «بافر» با نواحی خارجی از قبیل کریدورها یا انبارها حاصل می­شود.
• استفاده از دیوارها، کف­ها و پارتیشن­ها برای فراهم کردن «ایزوله شدن صدا»
• مطلوب ساختن خصوصیات صدایی از طریق در نظر گرفتن حجم اطاق، شکل اطاق و ویژگی­های صوتی سطوح اطاق

بایستی برنامه ریزی و طرح ریزی معماری شرایط صوتی ضروری را در نظر بگیرد. مسائل خاص زمانی به وجود می­آیند که نیاز به عایق صوتی (صدا) بلند بین فضاها و فعالیت­های مختلف داشته باشیم.

نور و روشنایی – (بولتن BB90) روشنایی موفق دارای یک چارچوب طراحی است که روشنایی هر گونه کار و فعالیت، یکپارچگی معماری، اثربخشی انرژی، نگهداری و هزینه را تحت پوشش خود قرار دهد.

نور طبیعی باید نخستین وسیله روشنایی در ساعات روز باشد (در صورت امکان). با این حال، گاهی نور الکتریکی مکمل در ساعات روز ضروری می­باشد. برای بیشتر کارهای مدرسه­ای یک روشنایی به میزان ۳۰۰ لوکس کافی می­باشد. اگر نوع کار دشوار باشد، آنگاه نیاز به روشنایی ۵۰۰ لوکس داریم. در بعضی از مواقع، روشنایی خارجی برای پیاده­روها و خیابان­ها و نواحی ورزشی ضروری است. با این حال باید از تداخل و ایجاد سروصدا برای همسایگان جلوگیری کرد. انواع چراغ و کنترل نور در دسترس می­باشد (بولتن BB78). روشنایی اضطراری بایستی معابر و تجهیزات آتش نشانی و مسیرهای همچون پله فرار را روشن سازد.——-طراحی مدارس

گرمایش – تأسیسات گرمایش بایستی قادر به ایجاد درجه حرارت پیشنهادی مقررات ساختمان­های آموزشی باشد.

آب گرم و سرد – تغذیه آب و درجه حرارت آب گرم باید طبق مقررات ساختمان­های آموزشی و استانداردهای ساختمان باشد.

تهویه – تهویه باید در مدارس تا حد امکان طبیعی باشد. با این حال، تهویه مکانیکی مکمل در بعضی از فضاهای بسیار گرم ضروری می­باشد. میزان تهویه در مقررات ساختمان­های آموزشی قید شده است. بایستی اقداماتی جهت محدود کردن کسب گرمای خورشیدی در طراحی تهویه در نظر گرفته شود (بولتن BB79).——طراحی مدارس

کالج فنی John cabot واقع در بریستول – این کالج، یک ساختمان دو طبقه در امتداد یک خیابان بین تالار ورزشی و تالار اصلی است. کلاس­های درس در یک طرف خیابان و دیگر تسهیلات از قبیل کتابخانه و دفاتر اجرایی در طرف دیگر خیابان واقع شده­اند. طرح محیطی از سیستم­هایی استفاده می­کند که نیاز به کمترین نگهداری داشته باشد (شماره ۱۱). نور طبیعی مناسب بایستی نسبت به تلفات حرارتی و نور شدید به حالت تعادل درآید. دیوار خارجی یک محیط آموزشی دارای ۶۵ درصد شیشه با پنجره بندی است. با این حال، احتمال مسئله نور شدید در فضاهای آموزشی وجود دارد. در چنین محیط­هایی با نور شدید، از انواع سایبان استفاده می­شود که می­توان از پیش آویزهای سقفی، پرده کرکره رولی خارجی و پرده کرکره افقی نام برد.

تهویه بر اساس یک روش ترکیبی حاصل می­شود که بستگی به نوع اطاق و فعالیت دارد. نگرانی­ها راجع به گرمای بیش از حد اطاق توام با استفاده شدید از رایانه نیاز به تهویه دو طرفه دارد. اطاق با عرض ۷ متر و پنجره­های بازشوی در یک سمت و بازشوهای تهویه به شکل دودکش در سقف کریدور. کرکره­های کلاس­ها به طور دستی توسط معلم مورد استفاده قرار می­گیرند. اطاق­های کوچک با تجهیزات بلند با اطاق­ها رو به جنوب اید یک فن کوچک جهت کمک به گردش هوا و خارج ساختن گرد و خاک و دود کارگاه­ها داشته باشند. نواحی طبقه همکف در خیابان توسط پنجره­های بازشو تهویه می­شوند ولی طبقات فوقانی از تهویه دو طرفه و کرکره­های بلند تهویه استفاده می­کنند.

گرمایش کلاس­ها و دفاتر از طریق سیستم رادیاتور با بویلرهای گازسوز تأمین می­شود. نواحی منطقه بندی شده با انعطاف پذیری زیاد دارد کانال­های مجزای گرمایش می­باشند، هال اصلی، هال ناهارخوری و قسمت ورودی دارای گرمایش زیرکفی هستند تا از بروز بعضی از مسائل سیستم­های رادیاتور در فضاهای بزرگ اجتناب شود که می­توان از پایین آمدن درجه حرارت بویلر نام برد. سیستم هوای گرم جهت گرمایش سریع تالارهای ورزشی به کار می­رود. تأسیسات گرمایی بایستی در نزدیکی مرکز بار حرارتی ساختمان جهت به حداقل رساندن تلفات حرارتی و توزیع قرار بگیرند.

امنیت – طرح دفاعی یعنی مقاوم ساختن ساختمان در برابر آسیبهای احتمالی و نصب وسایل ایمنی از قبیل آلارم­ها نبایستی تنها روش برای ایمن ساختن مدارس باشد. برنامه­ریزی و طراحی می­تواند باعث بهبود ایمنی مدارس به یک روش مثبت شود. راهبردهای برنامه ریزی از قبیل جلوگیری از جنایت دربرگیرنده مسائلی از قبیل کنترل دسترسی و نظارت طبیعی است.

جنایت – جنایت به ویژه خرابکاری و ایجاد حریق معمولاً در ساعات غیر فعال مدرسه رخ می­دهد ولی نگرانی اصلی ایمنی دانش آموزان و پرسنل در زمان باز بودن مدارس است. بسیاری از مسائل مربوط به امنیت روزانه و شبانه مدارس دارای راه حل­های مشترک هستند.

طرح­های جدید – باید هدف از طراحی، ایجاد یک تأثیر معقول محیطی باشد. تأمین مدارس بزرگ با ساختمان­های مجزا دشوار است. در صورت امکان، تمام قسمت­های مربوط به تجهیزات با ارزش از قبیل رایانه­ها با وسایل موسیقی باید در عمق یک مجموعه ساختمانی قرار بگیرند تا کمترین شانس دزدی برای آنها به وجود آید. الگوهای گردش ساده، پرهیز از کنج­ها و گوشه­های تند و نقاط کور باعث بهبود دید و افزایش ایمنی می­شود. رختکن­ها و توالت­ها نباید در مکان­های مجزا باشند زیرا ناامن می­باشند. کلاسهای مجزا و موقت بیشتر در معرض ناامنی قرار دارند. کاربرد چندگانه کلاس­های درس باعث کاهش نگرانی محصلین و معلمین می­شود.

چشم­اندازها، مسیرهای سرپوشیده، سایبان­ها و امثال آن نباید وسیله­ای برای بالا رفتن و دسترسی به پنجره­ها و سقف­ها باشند. بایستی سقف­ها به گونه­ای طراحی شود که بالا رفتن از آنها دشوار باشد. حیاط­­های نیمه­باز، شاه نشین­ها و درگاه­ها می­توانند مکان­هایی را برای مخفی شدن به وجود آورند. اگر ملاحظات امنیتی در نظر گرفته شوند (از جمله درهای خارجی)، ضریب ایمنی افزایش می­یابد. باید قفل در و پنجره­ها استاندارد باشد. چون پنجره­ها بیشتر در معرض ورود به زور دزدان قرار می­گیرند، تعداد آنها کاهش یابد و تنها تأمین کننده نور طبیعی باشند. با این حال، پنجره­های راهبردی خود یک وسیله امنیتی برای نظارت ورودی­ها، نواحی اجتماعات و پارک ماشین­ها می­باشند. روشنایی مناسب خارجی برای ایمنی کلی ضروری است. سیستم­های آلارم بر اساس نحوه فعالیت­های مدارس منطقه بندی می­شوند.

دسترسی – در صورت امکان، پذیرش و ورودی اصلی مشرف بر پیاده رو و مسیرهای وسایل رفت و آمد دانش آموزان باشد تا ورود و خروج آنان کاملاً قابل مشاهده باشد. تابلوهای مناسب جهت هدایت بازدیدکنندگان به سوی ورودی اصلی ضروری می­باشد. ناحیه پذیرش باید خوشایند و مطلوب و دارای محل نشستن راحت باشد ولی نباید دسترسی آزاد به بقیه قسمت­های مدرسه را فراهم سازد. وقتی بازدیدکنندگان از طریق درهای ورودی پذیرفته شوند (که گاهی توسط یک پرسنل کنترل می­شوند). آنها می­توانند به پنجره قسمت پذیرش دسترسی پیدا کنند و سپس بازرسی می­شوند. سیستم­های کنترل دسترسی می­توانند ورودی­های ساختمان­ها را تحت پوشش خود قرار دهند. دروازه مدرسه را می­توان از طریق کنترل از راه دور توسط یک «تلفن ورود» تحت کنترل درآورد. دربان را می­توان توسط تلویزیون­های مدار بسته مشاهده کرد.

دبیرستان Blenheim واقع در شهر ایپسن – طرح این دبیرستان بسیاری از مسائل اصلی طراحی دسترسی را نشان می­دهد. از نظر امنیتی، فقط دو ورودی اصلی وجود دارد – یکی از بازدیدکنندگان و پرسنل و دیگری برای دانش آموزان. درهای دیگر در قسمت عقب باعث ایجاد دسترسی از یک حیاط محصور می­شود (شماره ۱۲). درهای خارجی آتش فقط امکان خروج را فراهم می­کنند.

دسترسی برای افراد معلول – (بخش). M مقررات ساختمان­های آموزشی و بولتن BB91 اینگونه تمهیدات بایستی دانش آموزان، بزرگسالان و افراد معلول را قادر بسازد تا به طور طبیعی ورود و خروج داشته باشند و به راحتی در اطراف ساختمان حرکت کنند و به توالتها دسترسی پیدا کنند. هفت ناحیه اصلی عبارتند از: ورودی، خروجی، پارکینگ، در و پنجره­ها، دستشویی، معاینه پزشکی و راه­های فرار.—–طراحی مدارس

زمین ها

انواع ناحیه

زمین­های مدرسه یک منبع با ارزش هستند که طرح و اندازه، ویژگی­ها و نجوه استفاده از آنها می­تواند یک تأثیر مهم بر کیفیت آموزشی دانش آموزان داشته باشد. این ناحیه کلی شامل زمین­های ورزشی (PE) و زمین­های بازی با سطوح سخت و زمین­های سرگرمی­های اجتماعی و غیر رسمی ساختمان­ها و قسمت­های دسترسی است (به بولتن­های شماره BB82 و BB81 مراجعه کنید).

زمین­های بازی تیمی – اینگونه زمین­ها شامل بازی­های تابستانی و زمستانی، کریکت و دیگر تسهیلات ورزشی است. برای مدارس ابتدایی، این نواحی به صورت مشخص شده می­باشند. یک مسیر دو و میدانی با ۶ یا ۸ مسیر دویدن و طول ۶۰ تا ۸۰ متر برای کاربرد تابستانی مفید است. در دبیرستان­ها، این نواحی شامل زمین­های ورزشی تابستانی و زمین­های کریکت و یک مسیر دویدن با طول ۴۰۰ متر است.

زمین­های بازی با سطوح سخت – اینگونه زمین­ها باید دارای شکل و اندازه­ای باشند که امکان مشخص ساختن زمین­ها را فراهم سازد و حاشیه مناسب داشته باشند. کودکان نمی­توانند از چنین زمین­هایی استفاده کنند. از زمین­های ورزشی با سطوح سخت می­توان برای فعالیت­های اجتماعی و غیررسمی، یادگیری مهارتها و بازی استفاده کرد.——طراحی مدارس

بسیاری از سطوح مصنوعی بازی برای تمام فصول در دسترس می­باشند به طوری که حتی بلافاصله پس از باریدن باران قابل استفاده می­باشند. انتخاب سطح باید بر اساس نوع بازی، عملکرد، ایمنی و قابلیت دوام سطح زمین باشد.

نواحی اجتماعی غیررسمی – باید بسیاری از نواحی با سطوح نرم و سخت متناسب با فعالیت­های دانش آموزان در زمان زنگ تفریح، طوری که محکم و راحت باشند و یک سایبان ایجاد کنند. در قبل و بعد از مدرسه و هرگونه برنامه آموزشی رسمی فراهم شود به مدارس ابتدایی، یک پاسیو (حیاط خلوت) نزدیک به ساختمان به عنوان یک مکان اجتماعی با یک کلاس درس بیرونی انجام وظیفه می­کند و نواحی بسیار فعال بازی در پشت آن قرار می­گیرند.

نواحی تفریحی و سرگرمی – اینگونه نواحی یک منبع با ارزش برای تمام مدارس هستند. بخشی از زمین­ها برای بسیاری از فعالیت­ها از جمله آمفی تئاتر، استخرها (حوض­ها)، باغ­ها و مکان چارپایان توسعه داده می­شوند تا از فضاهای تفریحی و بازی حمایت کنند (بولتن شماره BB71). به طور روز افزونی چنین فضاهایی دارای یک مکان دسترسی مرکزی هستند. ساختمان­ها ممکن است دارای یک چشم­انداز ملایم باشند. طرح چشم­انداز دارای تأثیر زیاد بر حس مالکیت دانش آموزان و پرسنل دارد و آنها را تشویق می­کند از محیط خود بیشتر مراقبت کنند.

امنیت محل ساختمان

محل ساختمان دارای مرزهای مشخص است و به آسانی مکان­های دسترسی آن قابل کنترل است. البته این ضرورتاً بدان معنا نیست که فنس (حفاظ توری) و دروازه­ها و موانع فیزیکی مانع دید نسبت به ساختمان­ها و زمین­های بازی مدرسه شوند. در صورت نیاز به فنس جهت امنیت کامل، ارتفاع آن ۲.۴ متر باشد و باید بالا رفتن از فنس­ها و دروازه­ها دشوار باشد. به طور ایده­آل، باید دو ورودی برای محل ساختمان وجود داشته باشد: یکی برای پرسنل و دانش آموزان ولی مجزا از پیاده­روها و وسایل نقلیه و دیگری برای تحویلات. هرگونه ورودی دیگر برای پیاده­روها فقط در زمان ورود و خروج باز شوند.

مکان ساختمان باید بر اساس مشاهده شدن ساختمان از ساختمان­های مجاور طرح ریزی شود و معمولاً بایستی ۴۰ تا ۵۰ متر از خیابان اصلی دور باشد تا امکان مشاهده ورود را از قسمت پذیرش فراهم سازد. بایستی مسیرهای پارکینگ و محیط محل ساختمان، مسیرهای کاملاً مشخص را نسبت به قسمت پذیرش فراهم سازند. نواحی غیر رسمی و اجتماعی، پارکینگ دوچرخه و ماشین باید به گونه­ای قرار بگیرند که از ساختمان­های مدرسه قابل رویت باشند. زمین­های بازی باید به محل ساختمان نزدیک باشند تا نظارت آنها تسهیل یابد. بایستی چشم­انداز هیچگونه پوششی برای مزاحمین و متجاوزین به وجود نیاورد و مصالح آنها به گونه­ای نباشد که اینگونه افراد به راحتی از آنها عبور کنند. تأسیسات بازیافت مواد زائد دور از محل ساختمان واقع شوند.——طراحی مدارس

آرایش محل ساختمان

در آرایش محل ساختمان بایستی به نکات ذیل توجه کنیم:

• ماهیت مکان که شامل شکل، کانتور، خاک سطحی، جهت وزش باد، باران و سروصداست
• تعادل بین مناطق بر اساس نیازهای عملی و برنامه­های آموزشی
• نیاز به نظارت فعالیت­ها
• امنیت و خرابکاری
• کیفیت چشم­انداز و قابلیت سرویس­دهی
• ایمنی مسیرهای گردش و مکان فعالیت­ها
• رابطه بین اطاق­ها و تسهیلات بازی
• استفاده از تسهیلات شهری

بایستی توجه دقیق به آرایش زمین­ها، حیاط­ها و نواحی مخصوص فعالیت­های عملی شود. مکان، اندازه و شکل آنها باید بر اساس موارد ذیل باشد:

• نیازهای قانونی زمین­های ورزشی
• آرایش زمین­های ورزش زمستانی و روابط آنها با تسهیلات ورزشی تابستانی و زمین کریکت
• ملاحظات ایمنی شامل حاشیه­های کنار زمین بازی و جهت بازی (برای مثال تورکریکت)
• جهت­یابی زمین­ها (جهت شمال – جنوب برای زمین­های بازی مطلوب است)
• شیب
• قابلیت دسترسی به آب و تجهیزات و نگهداری آنها

مدیریت تسهیلات

هزینه ­های سرمایه­ای

سرمایه گذاری برای مدارس تحت حمایت محدود می­باشد. بنابراین، بایستی کارآمدترین استفاده از سرمایه ­گذاری­ها به عمل آید که بدین طریق حاصل می­شود:

• در نظر گرفتن حداقل زمین چمن توسط یک طرح کارآمد
• استفاده از موادی که نگهداری آنها در دراز مدت آسان باشد
• کاهش هزینه­های نگهداری با توجه به مسائل محیطی از جمله گرمایش، عایق گذاری و سیستم­های روشنایی
• سازگاری درازمدت ساختمان­ها
• استفاده از تجهیزات و مبلمان متحرک جهت ایجاد انعطاف پذیری آرایش فعالیت­های متنوع
• ساختمان­سازی و تجدید مرمت در راستای برنامه مدیریت دارایی
• طراحی بر اساس نیازهای برنامه آموزشی، تعداد فعالیت­ها و تحلیل برنامه آموزشی

برنامه­های مدیریت دارایی (AMP_s)

برنامه­های مدیریت دارایی در راستای مشارکن با مدارس و قلمروهای آنان، یک عنصر کلیدی است که اطمینان می­دهد هرگونه سرمایه­گذاری اضافی در مدارس از جانب توسعه سیاست­ دولت­ها و دارایی­های موجود تا حد امکان به طور اثربخش جهت ارتقاء استانداردهای آموزشی مورد استفاده قرار بگیرید. برنامه­های مدیریت دارایی به طرق ذیل زمینه را برای نیاز­های آتی به وجود می­آورد.

• کافی بودن نواحی
• مناسب بودن فضاها
• وضعیت محل ساختمان­ها و ایجاد معیارهایی برای اولویت بندی از سوی مقامات مسئول جهت تصمیم­گیری در خصوص مصرف سرمایه باید تصمیمات بر اساس برنامه­های مدیریت دارایی، شفاف باشند و منجر به مؤثرترین مدیریت و بهبود استفاده از دارایی سرمایه­ای و بهترین نتایج تحصیلی با استفاده از راه­حل­های کارآمد و نوآور شود.——طراحی مدارس

هزینه ­های نگهداری – برای هر متر مربعی از نواحی، علاوه بر نیازهای واقعی، یک هزینه سرمایه­ای وجود خواهد داشت که هر ساله برای نظافت، نگهداری، گرمایش، روشنایی، بیمه پرداخت می­شود.

انواع تمهیدات برای کودکان کمتر از پنج سال

تمهیدات مدارس مستقل و تحت حمایت، مهد کودک­ها و گروه­های بازی تا حد زیادی با یکدیگر تفاوت دارند. عوامل اصلی تأثیرگذار بر تأمین نیازها، صرفنظر از روش تحصیلی عبارتند از حدود سن بچه­ها، نوع مدیریت، پرسنل و سیاست اتخاذ شده نسبت به کودکان خاص. برنامه فعالیت­ها باید توسط فضاهای مناسب، تسهیلات و تجهیزات کافی مورد حمایت قرار بگیرد. مساحت ۲.۳ مترمربع برای هر کودک، فضای کافی برای فعالیت کودکان فراهم می­سازد. طرح وزارت آموزش و پرورش برای کودکان ۳ تا ۴ ساله (۱۹۹۹) دستورالعمل­هایی را برای مهد کودک­ها ارائه می­کند.

فعالیت­ ها و فضاها

ویژگی­های کلی فضاها شامل موارد ذیل است:

• فضای آزاد و بدون مانع کف برای فعالیت­های گوناگون
• مناطق متمایز برای آموزش و یادگیری به واسطه مبلمان تقسیم­کننده­های فضا و سطوح کف
• دسترسی مستقیم به اسباب­بازی­ها توأم با انتخاب آزاد برای آنها
• دور نگه داشتن اسباب و مکان­های خطرناک از کودکن

مبلمان و تجهیزات – مبلمان و تجهیزات بایستی ایمن و بهداشتی باشند و اندازه آنها برای کودکان مناسب باشد. محکم بودن تجهیزات و مبلمان ضرورت دارد زیرا مورد استفاده بیش از حد کودکان قرار می­گیرند و باید متحرک و سبک باشند تا توسط بزرگترها و حتی کودکان جابه جا شوند. میزها با اشکال مدولار دارای انعطاف پذیری بیشتری هستند ولی سطوح کار ثابت یا سکوهای ثابت در فضاهای کوچک مناسب­تر می­باشند. چارپایه­ها برای کارهای عملی مفیدند ولی حمایت چندانی را برای موقعیت کودکان فراهم نمی­سازند. تجهیزات و مبلمان مناسب یکی از ویژگی­های مهم محیط­های مهد کودک است.—–طراحی مدارس

فضای آزاد برای بازی – اینگونه فضاها بسیار با ارزش هستند و طبق تجربه، لازم است که بخشی از آن سرپوشیده باشد. تقریباً ۹ متر مربع برای هر کودک مناسب است. تقریباً یک دوم تا دو سوم این فضا باید یک سطح مناسب برای ویلچر، اسباب بازی­های چرخ­دار و سه چرخه و بقیه مکان بایستی سطح نرم داشته باشد. یک فضای آزاد مناسب برای بازی دارای دسترسی آسان و نظارت داخلی و محیط امن است. چنین محیطی باید لذت بخش باشد به گونه­ای که دارای مواد، اسباب و خصوصیات طبیعی باشد.

تسهیلات شهری / والدین – اینگونه تسهیلات در صورت شرکت والدین در مدیریت بسیار مطلوب می­باشند. اطاق­ها و دفاتر دیدار توأم با زمان­بندی دقیق می­تواند یک پایگاه جالب برای خدمات خانوادگی و شهری باشد و همچنین می­تواند یک مرکز برای مراقبت از کودکان زیر پنج سال و خدمات آموزشی باشد.

مسائل محیطی

دانش­ آموزان ممکن است در بیشتر اوقات بر روی زمین بنشینند یا بازی کنند به طوری که گرمایش از طریق سطح زیرین می­تواند یک ملاحظه مهم در طراحی ساختمان­های جدید باشد. رادیاتورها و لوله­ها باید عایق­کاری باشند تا درجه حرارت کم داشته باشند. محافظ برای آنها ضروری است. اطاق­های بازی باید دارای پنجره­هایی با کف پنجره کوتاه باشند تا کودکان نسبت به بیرون دید کافی داشته باشند. چون فعالیت­های کودکان پر سرو صداست. بایستی از سطوح سخت اجتناب شود.—-طراحی مدارس